کمک به والدین برای مدیریت خشم نوجوانان

بسیاری از والدین زمانی که کودکشان عصبانی است می‌توانند آن را تحمل کنند یا با آن کنار بیایند، اما وقتی فرزندشان بزرگ‌تر می‌شود، قد او بلندتر و نیروی جسمانیش  بیشتر می شود خشم نوجوانشان می تواند برایشان ترسناک باشد. در اینجا راهکارهایی برای مدیریت خشم و رابطه بهتر نوجوانتان به شما پیشنهاد می شود.

• مهم‌ترین نکته این است که مدل خوبی برای نوجوانتان باشید. بسیار مهم است که وقتی خودتان عصبی می‌شوید بتوانید خشم خود را مدیریت کنید. می‌توانید با نوجوانتان درباره اینکه چگونه می‌تواند خشم خود را کنترل کند صحبت کنید. در ادامه توضیحات مختصری در این مورد را یادآوری خواهیم کرد.
• به نوجوانتان کمک کنید تا خشم خود را به‌طور مناسب ابراز کند و اینکه چگونه احساس عصبانیت خود را مدیریت کند. به آن‌ها بگویید ” طبیعی است که فردی عصبی بشه، اما این طبیعی نیس که به خودش یا بقیه آسیب بزنه”
• می‌توانید درباره راه‌هایی که افراد می‌توانند مدیریت خشم داشته باشند، صحبت کنید و  نواجوانتان می تواند در مورد اینکه چه راهکاری برایش مناسب است را انتخاب کند، مثل مشت زدن به بالش، رفتن به باشگاه، ورزش کردن و…. .
• مهم است که نوجوانتان حریم خصوصی خود را داشته باشد تا در صورت لزوم  هنگامی‌که عصبانی است تنها باشد و به اتاقش برود. اگر شما اتاق مجزایی برای نوجوانتان ندارید، می‌توانید در صورت لزوم او را مدتی تنها بگذارید.
• گاهی اوقات والدین تصور می‌کنند خشم نوجوانشان به دلیل کوتاهی در روش‌های فرزند پروری نامناسبشان است. به خاطر داشته باشید که نوجوانتان زمان زیادی را در مدرسه، با دوستان خود و.. می‌گذراند. پس خشم نوجوانتان  می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد. خود را سرزنش نکنید. حتی والدینی که از اصول فرزند پروری مناسب کمک می‌گیرند ممکن است با نوجوانشان به مشکل بربخورند. آنچه مهم است مدیریت خشم است نه چیز دیگر…
• نوجوانتان ممکن است تحت فشارها و استرس‌هایی باشد، سعی کنید آنها را درک کنید. نوجوانان ممکن است تحت فشار درس، روابط دوستانه، کار و مسئولیتی که به عهده دارند، باشند. ممکن است آن‌ها با مسائلی درگیر باشند که هنوز نمی‌دانند چگونه باید آن‌ها را حل کنند. شرایط و فشارهای آن‌ها را بی‌ارزش و کم‌اهمیت جلوه ندهید.
• می‌توانید درباره تعارض‌ها و مشکلاتی که نوجوانتان با آن‌ها درگیر هست سؤال کنید. می‌توانید درباره مشکلاتشان از آن‌ها سؤال کنید و اینکه چگونه می‌توانید به آن‌ها کمک کنید.
• برای نوجوانتان وقت بگذارید و با آن‌ها صحبت کنید. صحبت کردن با نوجوانتان به آن‌ها این حس را می‌دهد که ارزشمند هست. بسیاری از والدین زمانی که به آن‌ها گفته می‌شود با نوجوانتان صحبت کنید شروع به نصیحت کردن می‌کنند. سپری کردن زمان و صحبت کردن با نوجوانتان به معنی نصیحت کردن، مقایسه کردن زمان  خودتان با زمان کنونی آن‌ها، سرزنش کردن و…  نیست.
• درهنگام صحبت کردن با نوجوانتان به این نکات دقت کنید. در هنگام صحبت کردن شنونده خوبی باشید.  به جای دستور دادن به انجام کاری می‌توانید مشکلی را توصیف کنید. به‌جای حمله به نوجوانتان می‌توانید احساس خود را بازگو کنید. به جای سرزنش کردن می‌توانید به نوجوانتان اطلاعاتی درباره موضوع بدهید. به‌جای تهدید کردن به نوجوانتان راه‌حل‌ها و یا انتخاب‌هایی را پیشنهاد دهید.  به‌جای اینکه سخنرانی ارائه دهید حرفتان را کوتاه و مختصر بزنید. اگر فرصتش را دارید می‌توانید با نوجوانتان  بیرون بروید. با وی قدم بزنید و زمان مفیدی را به وی اختصاص دهید.
• آماده مذاکره باشید. اگر نوجوانتان از اصول و محدودیت‌هایی ناراضی و خشمناک است. با او به گفتگو بنشینید. درصورتی‌که محدودیت‌های شما بسیار طاقت‌فرسا است می‌توانید انعطاف به خرج دهید.
• بگذارید نوجوانتان درباره احساسات ناخوشایندش صحبت کند. اجازه بدهید نوجوانتان درباره خشم و احساسات ناخوشایندش صحبت کند. زمانی که نوجوانتان درباره احساسات ناخوشایند و خشم خود صحبت می‌کنند پذیرا باشید. و وی را تنبیه یا سرزنش نکنید. اجازه دهید که آن‌ها شکایت کنند، مخالفت بکنند تا زمانی که اهانت و یا توهینی در کار نباشد. بسیار مهم است که نوجوانتان درک کند که می تواند از ناامیدی‌ها و ناخوشایندی‌هایی که دارد به صورت جسورانه صحبت کند.
• به نوجوانتان کمک کنید تا راه‌حل‌هایی را پیدا کنند. وقتی نوجوانتان به شما می‌گوید که چیزی اشتباه است و یا مشکلی وجود دارد که وی را عصبی کرده است، بنشینید و با او راه‌حل‌های احتمالی را بررسی کنید. سعی کنید هر راه‌حلی را که به ذهن می‌رسد بدون قضاوت کردن روی کاغذ بیاورید. اجازه دهید که نوجوانتان راه‌حل‌هایی موردنظرش را  بنویسد می توانید راه حل هایی را نیز خودتان بیفزاید. سپس راه حل ها را بررسی کنید و مناسب‌ترینان را انتخاب کنید.